آسیبهای اجتماعی و نقش انجمنهای علمی در این زمینه
دکتر فاطمه قاسمزاده، عضو هیأت مدیره انجمن روانشناسی ایران، تیرماه 1390
fatemehghassemzadeh@yahoo.com
آمارهای جهانی که توسط سازمانهای بینالمللی از جمله سازمان بهداشت جهانی، یونیسف، سازمان بینالمللی کار و ... ارائه میگردد، نشان دهنده افزایش نگران کننده آسیبهای اجتماعی، با تفاوتهایی، در کشورهای مختلف است. کشور ما نیز از این آسیبها بر کنار نیست و ما شاهد افزایش آن در قالب خشونت با کودکان، زنان، اعتیاد و انواع بزهکاری هستیم که اضطراب و نگرانی مردم را برانگیخته است.
آسیبهای اجتماعی، پیامدهای زیان بار رفتارهایی است که بر خلاف هنجارهای اجتماعی است. هنجارهای اجتماعی، رفتارهای درونی شدهای است که بر ارزشهای فرهنگی و مورد پذیرش هر جامعه مبتنی است.
فرهنگ، مجموعه فرآوردههای مشترک مادی و معنوی هر جامعه است.
اگرچه همه این مفاهیم تا حدی نسبی است، اما آنچه مسلم است، افزایش نگران کننده آسیبهای اجتماعی در سراسر جهان است.
تلاش سازمانهای بینالمللی و مجامع علمی در کشورهای مختلف بر پیشگیری و کاهش این آسیبها متمرکز است که در قالب پژوهشهایی در سطح ملی و بینالمللی در زمینه آسیب شناسی این آسیبها صورت گرفته و نتایج آنها ارائه شده است.
در کشور ما نیز ضرورت این بررسیها به صورت جدی احساس میشود و مسلماً انجام این پژوهشها، بیشتر از وظایف انجمنهای علمی به ویژه انجمنهای روانشناسی و جامعه شناسی است که از دیدگاه خود، چالشهای مرتبط با آسیبهای اجتماعی را مورد بررسی قرار دهند و بر اساس آن راه کارهای مناسب و کاربردی را برای پیشگیری و کاهش آنها ارائه دهند.
انجمن روانشناسی ایران در حال حاضر دارای گروههای تخصصی متعددی است که از توان علمی قابل توجهی برخوردارند و میتوانند بررسی آسیبهای اجتماعی را در برنامههای خود قرار دهند و از این طریق به دو وظیفه اصلی خود یعنی ترویج علم در حوزه تخصصی خود و انجام مسئولیت اجتماعی خویش در قبال نیازهای مردم و جامعه، بپردازند.
به نقل از: انجمن روانشناسی
http://iranpa.org/Portal/default.aspx?tabid=437&ArticleId=155